شناسایی مولکولی همزمان ژن های مقاومت سولفانامیدی و اینتگرون در پروتئوس میرابیلیس جدا شده از نمونه های ادراری به روش PCR چند گانه و الگوی مقاومت آنتی بیوتیک آن ها

پروتیوس میرابیلیس یکی از عوامل شایع در عفونت های مجرای ادراری (UTI) و گاهی باکتریمی می باشد. هدف از مطالعه حاضر  شناسایی مولکولی ژن های intI، intII و sul در سویه های پروتیوس میرابیلیس جدا شده از ادرار بوسیله Multiplex-PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این سویه ها می باشد.

در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 292 نمونه ادرار از بیماران دارای عفونت ادراری بدست آمد. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد. سپس multiplex-PCR برای شناسایی ژن های intI، intII و sul با استفاده از توالی های الیگونوکلیوتیدی ویژه انجام شد.

نتایج تست های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی نشان داد که از مجموع 292 نمونه ادرار تحت مطالعه، 60 نمونه پروتیوس میرابیلیس بدست آمد. بیشترین میزان حساسیت به آمیکاسین (100%) و جنتامایسین (3/98%) مشاهده شد. همچنین 10% سویه ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتایج آزمون مولکولی نشان داد که بیشترین و کمترین شیوع به ترتیب مربوط به ژن های intII وsul1 با پراکندگی 2/81% و 25% بود.

با توجه به نقش اینتگرون در گسترش فاکتورهای مقاومتی و فراوانی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های پروتیوس میرابیلیس، توجه به مدیریت صحیح در مصرف آنتی بیوتیک ها و اتخاذ تدابیر لازم در رعایت استانداردهای بهداشتی می تواند در جلوگیری از گسترش مقاومت موثر باشد.