بررسی تنوع لاین های خالص جو (Hordeum vulgare L.) با استفاده از شاخص SIIG

تنوع ژنتیکی پایه ای برای بقای گیاهان در طبیعت و بهبود محصولات است. تنوع در منابع ژنتیکی گیاهی این فرصت را برای اصلاح گر فراهم می کند که ارقام جدید و اصلاح شده با ویژگی های مطلوب را شناسایی کند. به منظور بررسی تنوع لاین های جو با استفاده از شاخص SIIG، تعداد 108 لاین خالص در قالب طرح بدون تکرار آگمنت همراه با چهار شاهد در سه بلوک، در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی داراب طی سال زراعی 97-1396 ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس، تفاوت معنی داری بین لاین های مورد مطالعه از نظر همه صفات (به جزء تعداد روز تا گل دهی) را نشان داد که این مطلب بیانگر وجود تنوع بین لاین ها بود. نتایج تجزیه REML نشان داد که در بین صفات مورد بررسی کمترین میزان وراثت پذیری مربوط به وزن هزار دانه (0/001) و بیشترین مقدار وراثت پذیری به ترتیب مربوط به صفات تعداد روز تا رسیدن و تعداد روز تا گل دهی (0/79 و 0/77) بود. نتایج شاخص SIIG نشان داد که لاین شماره 18 با بیشترین مقدار SIIG (0/767) برترین لاین و لاین شماره 75 با کمترین مقدار SIIG (0/149) ضعیف ترین لاین در این تحقیق بود. به منظور بررسی کارایی شاخصSIIG  در انتخاب بهترین لاین ها از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته، لاین های مورد بررسی براساس شاخص SIIG در 6 دسته گروه بندی شدند. نتایج نشان داد که با کاهش مقدار شاخصSIIG ، مقدار عملکرد، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته نیز کاهش یافت ولی تغییر معنی داری در مقدار صفات تعداد روز تا گل دهی و تعداد روز تا رسیدگی مشاهده نشد. هم چنین نتایج گروه بندی لاین ها براساس شاخص SIIG نشان داد که متوسط عملکرد دانه گروه های 1، 2 و 3 از متوسط عملکرد سه شاهد نیمروز، اکسین و WB-94-4 بیشتر بود. در ضمن در این تحقیق یک انطباق نسبی بین شاخص SIIG و تجزیه خوشه ای وجود داشت. نتایج نشان داد که شاخص SIIG به خوبی توانسته لاین ها را براساس سه صفت عملکرد دانه، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته دسته بندی نماید.