استفاده از برنامه ریزی خطی جهت توزیع بهینه آسفالت از کارخانه ها به پروژه های متعدد (مطالعه موردی : پروژه های استان خوزستان)

روسازی راه ها همواره تحت تاثیر عواملی متعددی دچار خرابی می شوند، از این رو سازمان های بهره بردار راه بطور سالانه، پروژه هایی را جهت مرمت و اصلاح این خرابی ها تعریف می کنند که اجرای آن ها نیازمند تامین آسفالت از کارخانه آسفالت های در دسترس می باشد. کارخانه آسفالت مطلوب جهت تامین آسفالت مورد نیاز هر پروژه علاوه بر نزدیکی به محل پروژه می بایست ظرفیت تولید خالی متناسب با میزان تقاضا آن پروژه را داشته باشد ، دوری کارخانه از محل پروژه موجب افزایش هزینه حمل و به تبع آن افزایش هزینه اجرا و عدم ظرفیت تولید خالی موجب تاخیر در تحویل آسفالت و به تبع آن تاخیر در اجرای پروژه می گردد. یک سیستم متمرکز و یکپارچه برنامه ریزی تولید و توزیع برای کارخانه های مختلف می تواند بهینه ترین توازن را بین تقاضا و ظرفیت تولید کارخانه های مختلف تامین کننده، ایجاد نماید. این مقاله یک مدل برنامه ریزی یکپارچه تولید و توزیع آسفالت (بیتا) برای کارخانه های مختلف آسفالت ارایه کرده است که به اختصار مدل بهینه سازی بیتا نامیده می شود، در این مدل پارامتر های ، میزان آسفالت مورد نیاز هر پروژه (Dai)، ظرفیت تولید هر یک از کارخانه های آسفالت (Capj)، فواصل حمل بین کارخانه و محل پروژه (dtij)، هزینه های حمل در مسیر های مختلف (Ctij) و هزینه فروش آسفالت هر کارخانه به هر پروژه (Cpij) به عنوان ورودی به مدل ارایه شده، سپس مدل در نرم افزار بهینه سازی GAMS کد نویسی شده و متغیر میزان آسفالت تخصیص یافته از هر کارخانه به هریک از پروژه ها در هر دوره زمانی (Xijt)، به عنوان خروجی مدل با استفاده از Solver CPLEX محاسبه می شود. در انتهای مقاله نیز جهت بیان نحوه استفاده از این مدل، یک مثال کاربردی در خصوص یکپارچه سازی برنامه ریزی تولید و توزیع بین20 کارخانه آسفالت و 15 محل نیازمند آسفالت در استان خوزستان در طول یک سال ارایه شده است.