مدل یابی ساختاری برای پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس تعهد سازمانی با میانجی گری بهزیستی شغلی در پرستاران

پرستاری یکی از مشاغل حساس جامعه است و پرستاران قسمت مهم زندگی خود را در ارتباط تنگاتنگ با افراد و بیماران می گذرانند. هدف پژوهش حاضر مدل یابی و پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس تعهد سازمانی با میانجی گری بهزیستی شغلی در پرستاران زن بود.

این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی به روش مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهشی شامل همه پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر تهران بودند. تعداد نمونه در این تحقیق 330 نفر برآورد شد که به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش، تعهد سازمانی آلن و مایر و بهزیستی شغلی پارکر وهیت استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS و لیزرل انجام گرفت. همچنین به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد.

 نتایج پژوهش تاثیر تعهد سازمانی بر فرسودگی شغلی با نقش میانجی گری بهزیستی شغلی در جامعه پرستاران مورد مطالعه را تایید کرد.

با ارتقاء بهزیستی شغلی و افزایش تعهد سازمانی، فرسودگی شغلی در پرستاران را می توان کاهش داد و در نهایت منجر به افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری و رضایتمندی بیماران شد.