بررسی اعتبار دو پرسشنامه خودگزارشی درباره نگرش ها و برداشت های معطوف به مجرمان جنسی

مجرمان جنسی موجب به وجود آمدن مشکلات زیادی در سطح فردی و اجتماعی می شوند. وجود ابزارهای مناسب سنجش از مهم ترین شروط شناختن و طراحی مداخلات و برنامه های کارآمد برای پیش گیری و مدیریت جرایم جنسی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اعتبار دو پرسشنامه در مورد نگرش ها و برداشت های معطوف به مجرمان جنسی بود.

در این پژوهش توصیفی-مقطعی از بین کلیه بزرگسالان ساکن در تهران، 250 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور آنلاین پرسشنامه ها را تکمیل کردند. مقیاس های نگرش های معطوف به مجرمان جنسی و برداشت های معطوف به مجرمان جنسی توسط شرکت کنندگان تکمیل و داده ها با استفاده از شاخص های میانگین، انحراف معیار و آزمون های استنباطی همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، شاخص روایی محتوایی، نسبت روایی محتوایی و تحلیل عامل تاییدی در نرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل شدند.

 ساختار عاملی مقیاس نگرش ها (اعتماد، نیت و فاصله اجتماعی) (0.045=RMSEA) و برداشت های (مجازات و مدیریت، برچسب زنی کلیشه ای و ادراک خطر) معطوف به مجرمان جنسی (0.077=RMSEA) تایید شد. دو مقیاس از روایی محتوایی مناسبی برخوردار بودند. همچنین ضریب پایایی مناسبی، از 0.61 تا 0.85، برای تمام عوامل به دست آمد. عوامل دارای همبستگی متوسط تا قوی بودند.

یافته های پژوهش نشان می دهد این دو مقیاس ابزارهای معتبری برای سنجش نگرش ها و برداشت های معطوف به مجرمان جنسی هستند که می توانند بدین منظور استفاده شوند.