تاثیر نوع پوشش اراضی جنگلی و مرتعی بر انباشتگی عناصر غذایی خاک در منطقه ییلاقی کجور

میزان عناصر غذایی لاشبرگ و ذخیره عناصر غذایی خاک در دو نوع رویشگاه مرتعی با پوشش غالب Stachys byzantina و Rhamnus pallasii و یک رویشگاه جنگلی با گونه غالب بلوط (Quercus castaneifolia) در منطقه کجور مورد بررسی قرار گرفته شد. در قطعه نمونه ها، تعداد 36 نمونه خاک از عمق 20-0 سانتی متری و 36 نمونه لاشبرگ جمع آوری شد. نمونه های خاک و لاشبرگ در قطعه نمونه ها جمع آوری و مقدار عناصر C، N، Ca، Mg، K و Pدر لاشبرگ و میزان انباشتگی این عناصر در خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مقادیر کربن آلی و نیتروژن کل لاشبرگ (%52/84 و %97/2) در رویشگاه مرتعی با پوشش Rh. pallasii بیشترین مقدار بود. بیشترین میزان کلسیم و منیزیم قابل جذب (%7/0 و %4/291) در لاشبرگ رویشگاه جنگلی و بیشترین مقدار پتاسیم و فسفر قابل جذب (%36/1 و %149/0) در لاشبرگ رویشگاه مرتعی با پوشش St. byzantina بوده است. میزان انباشتگی کربن آلی، نیتروژن کل، کلسیم و منیزیم قابل جذب (به ترتیب 1042088، 3/229408، 8/188396 و 2358/7589 کیلوگرم بر هکتار) در خاک رویشگاه جنگلی نسبت به رویشگاه مرتعی بیشتر بوده است و بیشترین میزان انباشتگی فسفر و پتاسیم قابل جذب (28/18920 و 976/300 کیلو گرم بر هکتار) در خاک زیر پوشش St. byzantina بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که رابطه گونه های گیاهی مختلف با میزان انباشتگی عناصر خاک ثابت نبوده و تاثیر گذاری مثبت گونه بلوط بر ذخیره عناصر غذایی خاک می تواند ناشی از کمیت و کیفیت بهتر لاشبرگ های تولید شده این گونه نسبت به دیگر گونه های مورد بررسی در این تحقیق باشد.