مقایسه تکریم بیمار در متون اسلامی و پرستاری

دلیل تکریم بیماراعتقاد به کرامت انسانی است. با تغییر معنای کرامت در جوامع مختلف ابعاد تکریم بیمار نیز تغییر می‌کند، لذا این مطالعه در پی آنست اصول تکریم بیمار در اسلام و پرستاری را تعریف و مقایسه نماید.

مطالعه مروری با رویکرد تطبیقی که در سه مرحله انجام شد: مرحله اول تعریف تکریم بیمار بر اساس متون اسلامی؛ سپس تعریف بر اساس متون پرستاری؛ در نهایت مقایسه دو تعریف از جهت ساختاری، بنیانی و فلسفی.

کلیه ملاحظات اخلاقی مربوط به استناد متون رعایت شده است.

رعایت تکریم بیمار اصل مسلم و شناخته‌شده‌ای در ارایه مراقبت پرستاری به بیماران است که در هر دو دیدگاه اسلامی و نظریه‌های پرستاری هیچ مناقشه‌ای در مورد آن وجود ندارد. توجه به عوامل معنوی و اثرات معنوی بیماری در افزایش کرامت انسانی و تعالی انسان‌ها تفاوت دو دیدگاه است. بنابراین بر اساس تکریم بیمار در متون اسلامی، مراقبت از بیمار نه‌تنها وظیفه، بلکه ثواب و دارای جنبه معنوی است. در دیدگاه اسلامی پرستار از انسانی که به دلیل بیمار دارای موقعیتی ممتاز در نزد خداوند است مراقبت می‌نماید. در اسلام بیمار و بیماری، اگرچه شیوه پیشنهادی زندگی نیست، ولی فردی که در این موقعیت قرار دارد انسانی است که در وضعیت خاصی برای متعالی‌شدن و دستیابی بیشتر به کرامت اکتسابی قرار دارد و نه‌تنها نیازمند کمک است، بلکه شایسته دریافت بهترین خدمات نیز است.

در هر دو دیدگاه کرامت انسانی دلیل تکریم بیمار است، ولی در دیدگاه اسلامی تعامل مراقبتی بیمار و پرستار ابعاد معنوی می‌یابد و هر دو را در موقعیتی قرار می‌دهد که بالقوه امکان متعالی‌شدن و نزدیکی به رضایت خداوند در آن بیشتر فراهم است.