تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانی C آگرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی یک روی بیماران بیمار عمل بای پس قلبی (Coronary Artery Bypass Graft Surgery؛ CABG) انجام شد. 

تعداد 24 نفر مرد میانسال CABG در این مطالعه شرکت کردند. سپس شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفر تمرین ترکیبی (میانگین سنی 6/47± 54/58 سال، قد 3/15± 173/04 و وزن 6/60± 74/75 کیلوگرم) و گروه کنترل (میانگین سنی 7/50± 56/16 سال، قد 3/69± 173/50 متر و میانگین وزنی 5/23± 76/16 کیلوگرم) تقسیم شدند. شاخص های آنتروپومتریک و متغیرهای خونی قطعه پایانی C آگرینی (C-Agrin Terminus Fragment; CAF) و عامل رشد شبه انسولین یک (Insulin-Like Growth Factor-One; IGF-1) سرمی قبل و بعد دوره تمرینی تهیه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برنامه تمرین ترکیبی برای مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زیر نظر متخصصین باز توانی قلبی انجام شد. با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای 0/05> انجام شد.

تمرین ترکیبی سبب افزایش معنی دار سطوح سرمی CAF و IGF-1 در پس آزمون نسبت به پیش آزمون گردید (001/0≥p). همچنین پس از انجام تمرینات، سطوح سرمی CAF (001/0>p) و IGF-1 (017/0=p) در بیماران گروه تمرینات ترکیبی به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. درحالی که قبل از انجام تمرینات سطوح سرمی CAF (365/0=p) و IGF-1 (679/0=p) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. 

یک دوره تمرین ترکیبی کوتاه مدت در بیماران CABG سبب بالا رفتن CAF گردید؛ در حالی که تغییری در سطوح IGF-1 مشاهده نگردید. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا CAF یا سایر نشانگرهای زیستی می توانند سازگاری کیفی عضلات را منعکس کند.