تاثیر نحوه اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد اسلامشهر

هدف پژوهش حاضر، تاثیر نحوه اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر بود. این پژوهش از نظر روش، توصیفی و مقایسه ای بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به تاثیر نحوه اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه به تایید 10 تن از متخصصان در حوزه مدیریت ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه تاثیر نحوه اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان، برابر با 92/0=α به دست آمد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر تشکیل دادند که تعداد آنها 8527 نفر بود.  با استفاده از جدول مورگان، تعداد 370  نفر از آنان به عنوان نمونه پژوهش و به صورت تصادفی انتخاب شدند. از این میان، تعداد 280 پرسشنامه قابل استفاده، جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. از آمار توصیفی(جداول، فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و در بخش آمار استنباطی، با استفاده از روش آماری کلموگراف اسمیرنوف، غیرطبیعی بودن توزیع داده های تحقیق محرز شد و برای مقایسه میانگین های تجربی و میانگین های نظری متغیرهای پژوهش از روش های آماری ناپارامتریک ویلکاکسون و برای بررسی ارتباط بین متغیرها، از همبستگی اسپیرمن و برای الویت بندی مولفه ها از آزمون فریدمن استفاده شد.  نتایج پژوهش نشان داد که به جز هم تیمی ها و میزان شرکت در کلاس های تربیت بدنی، بین میانگین تجربی با میانگین نظری، تاثیر نحوه اجرای درس تربیت بدنی، برگزاری منظم کلاس های تربیت بدنی، روحیه و نشاط آوری، امکانات ورزشی، تجربه استادان بر انگیزش شرکت دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر تفاوت معناداری وجود داشته و میانگین تجربی بالاتر از میانگین نظری بوده است(05/0Sig <).