تحلیل فضایی تنش های گیاهی و فرسایش مرتبط با بافت خاک و اقلیم مبتنی براصول سنجش دور و روش های تجربی (مورد مطالعه: شهرستان مراوه تپه)

فرسایش به ویژه فرسایش آبی، یکی از مسایل مهم و اصلی تخریب منابع زیست محیطی است. جلوگیری از فرسایش، مستلزم شناخت ابعاد مختلف آن است. تنش به مفهوم تغییر شرایط طبیعی و بهینه فیزیولوژی گیاه است که به کاهش رشد و نمو آن منجر می شود. از کاربردهای مهم تصاویر ماهواره ای تحلیل سری های زمانی گیاهی است. در بعضی مواقع از خود تصاویر ماهواره ای یا داده های ثانویه استخراج شده مثل شاخص ها و مولفه های تصویر در تحلیل های سری زمانی استفاده می شود که این داده ها خود نیازمند پیش پردازش ها و یکسان سازی از لحاظ سیستم مختصات یا حتی نیازمند پردازش های مجدد برای استخراج پارامتر های آماری مثل میانگین، مینیموم، ماکزیمم، تغییر پذیری و آنومان ها است. هدف این پژوهش، تحلیل فضایی تنش های گیاهی و فرسایش مرتبط با بافت خاک و اقلیم مبتنی بر سنجش از دور و روش های تجربی است؛ بدین منظور ابتدا با بررسی داده های ماهواره مودیس، محاسبه آنامالی های گیاهی در هر پیکسل بر اساس توزیع z انجام شد. سپس با استفاده از پارامترهای موثر در تنش گیاهی همچون رطوبت، تبخیر و تعرق، دما و بارش با بازه زمانی 26 ساله، آنالیز سری زمانی ها به روش منکندال انجام شد. در این مطالعه از تارنمای EarthData، تصاویر ماهواره مودیس با کد (MOD13Q1) از سال 2010 تا 2017  دریافت و پیش پردازش و پردازش های لازم بر روی آن انجام شد. همچنین به منظور آشنایی با شهرستان و برنامه ریزی صحیح و اصولی، برای مطالعات فرسایش از منطقه مراوه تپه بازدید و در نهایت، برای محاسبه فرسایش به استفاده از روش تجربی همچون EPM در منطقه موردمطالعه اکتفا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که به علت عدم رعایت مسایل چرای دام و منع بهره برداری از مناطق حساس به فرسایش به خصوص تبدیل روبه رشد تغییر کاربری به زراعت و از بین رفتن پوشش مرتعی، فشرده شدن حتی به بروز هرز آب ها و شسته شدن خاک سطح مراتع منجر شد و تشدید آن به نحوی بود که دامنه ها به طورکلی تخریب و فرسایش های شیاری خیلی شدیدی در اکثر نقاط نمایان شد. روند تغییرات پوشش گیاهی با استفاده از تصاویر ماهواره ای و ارتباط آن با بارندگی در جنوب و شمال شرقی مراوه تپه نیز نشان داد که بین پوشش گیاهی و میزان بارندگی همبستگی معناداری وجود داشت.