رابطه دین داری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در زندان های کرمان و یزد

با وجود تحقیقات صورت‌گرفته که نشان می‌دهد زمینه‌های مذهبی سازگاری زندانیان را با زندان تحت تاثیر قرار می‌دهد، نقش تمرکز مذهبی زندان‌ها بر سلامت روانی زندانیان همچنان مبهم و ناشناخته است. بر این اساس، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه دین‌داری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در استان‌های کرمان و یزد پرداخته شده است.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری شامل 743 نفر از زندانیان در شرف آزادی در زندان‌های دو استان کرمان و یزد بود که به‌شیوه تمام‌شماری به بررسی آنان پرداخته شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ و دین‌داری گلاک و استارک جمع‌آوری و با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با روش گام‌به‌گام تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولف مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده است.

نتایج نشان داد اگرچه زندانیان در شرف آزادی سلامت روان پایینی داشتند، اما میزان دین‌داری آنان در وضعیت مطلوبی قرار داشت. همبستگی بین ابعاد دین‌داری و سلامت روان زندانیان نشان داد که با افزایش میزان دین‌داری در ابعاد اعتقادی و عاطفی، اختلال در کارکرد اجتماعی و با افزایش میزان دین‌داری در بعد مناسکی میزان اضطراب آنان کاهش یافت. نتایج ناشی از رگرسیون خطی نیز نشان داد که ابعاد مناسکی، عاطفی و اعتقادی دین‌داری اثر پیش‌بینی بیشتری بر سلامت روان زندانیان داشت.

بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان گفت که بین بعد اعتقادی دین‌داری و سلامت روان زندانیان در شرف آزادی رابطه مثبتی وجود دارد که اهمیت پرداختن به این بعد را در برنامه‌های فرهنگی زندان خاطر نشان می‌کند.