تعیین شاخص های تنش خشکی دو رقم کنجد محلی بهبهان و دشتستان2

به منظور بررسی شاخص های تنش خشکی در روش آبیاری قطره ای نواری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، عملکرد روغن، درصد روغن دانه و کارایی مصرف آب، آزمایشی در سال زراعی 98-1397 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل مقدار آب در آبیاری قطره ای نواری در پنج سطح شامل چهار سطح 40، 60، 80 و 100 درصد نیازآبی از شروع مرحله گلدهی در آبیاری قطره ای و یک سطح آبیاری سطحی (جویچه ای) به عنوان تیمار شاهد و فاکتور فرعی شامل رقم در دو سطح شامل ارقام محلی بهبهان و دشتستان2 بود. مقایسه میانگین اثرات متقابل آبیاری و رقم نشان داد که بالاترین کارایی مصرف آب مربوط به رقم محلی بهبهان در تیمار 100 درصد نیاز آبی  با مقادیر معادل  222/0 کیلوگرم دانه کنجد بر مترمکعب آب  بود. به دلیل بیش تر بودن مقادیر شاخص های SSI و TOL در رقم محلی بهبهان نسبت به رقم دشتستان2 می توان رقم محلی بهبهان را از نظر تنش خشکی به عنوان تیمار برتر معرفی نمود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد وجود همبستگی مثبت و معنی دار تعداد دانه در کپسول، کپسول در بوته و وزن هزاردانه به عنوان اجزای عملکرد با عملکرد نشان داد که با افزایش اجزای عملکرد  در نهایت عملکرد دانه افزایش یافت. میزان شاخص های SSI و TOL با افزایش سطح تنش خشکی (از 100 درصد به 40 درصد نیاز آبی) افزایش پیدا کرد در حالی که مقادیر شاخص های STI، MP، GMP، HM، YI و YSI با افزایش سطح تنش کاهش یافتند.