نقش واسطه ای تحمل آشفتگی در رابطه بین خشونت سربازان با تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان

فرار از خدمت سرباز در طول یک فرآیند اتفاق می افتد؛ ابتدا ناسازگاری با شرایط و سپس خشونت رخ می دهد و در نهایت فرار انجام می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تحمل آشفتگی در رابطه بین خشونت سربازان با تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان انجام شد.

مواد و روش ها:

 این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری تمامی سربازان مرکز آموزشی امام سجاد (ع) شهر ارومیه با پایه خدمتی تیرماه 1400 بود. در این پژوهش 210 نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه خشونت Buss-Perry، پرسش نامه تحمل آشفتگی Simons و Gaher و همچنین پرسش نامه محقق ساخته تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در قالب نرم افزارهای SPSS 18 و AMOS 23 استفاده شد.

یافته ها:

 از 210 نمونه شرکت کننده در پژوهش، 139 نفر دیپلم و زیردیپلم و همچنین 71 نفر لیسانس به بالا داشتند. روایی تاییدی و مدل اندازه گیری سه پرسش نامه تایید شد و پایایی به روش آلفای کرونباخ برای خشونت 0/87، تحمل آشفتگی 0/79و تمایل به فرار 0/88 به دست آمد. یافته ها نشان داد که خشونت سربازان و تحمل آشفتگی بر تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان به ترتیب دارای اثر مستقیم و غیرمستقیم 0/291 و 0/246- بودند. مقادیر استانداردشده اثر غیرمستقیم مسیر خشونت با واسطه گری تحمل آشفتگی بر تمایل به فرار به روش برآورد بوت استرپ مورد تایید واقع شد و خشونت بر تمایل به فرار با واسطه گری تحمل آشفتگی 0/48- اثرگذار بود (0/01>p). درنهایت مدل پژوهش تایید شد و 41 درصد تمایل به فرار توسط متغیرهای خشونت و تحمل آشفتگی در مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم قابل تبیین بود.

نتیجه گیری: 

خشونت سربازان بر تمایل به فرار با واسطه گری تحمل آشفتگی اثرگذار است. پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل شناختی و هیجانی در تبیین تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان است.