اثر محلول‏ پاشی برگی کلات آهن بر برخی صفات فیزیولوژیکی زعفران (Crocus sativus L) در کرمانشاه

در این پژوهش اثر محلول پاشی کلات آهن بر محتوای نسبی آب برگ، مقدار نشت الکترولیت‏ها، میزان کلروفیل برگ، در این پژوهش اثر محلول‏پاشی برگی کلات آهن بر محتوای نسبی آب برگ، مقدار نشت الکترولیت‏ها، میزان کلروفیل، مقدارکاروتنویید، مقدار قندهای محلول و میزان پرولین برگ در زعفران بررسی شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رازی در سال‏های زراعی 93-1392 و 94-1393 انجام و صفات در سال دوم آزمایش بررسی شدند. فاکتورهای آزمایش عبارتند از زمان محلول پاشی شامل سه سطح اوایل رشد رویشی (پس از گلدهی و در آبان ماه)، اواسط رشد رویشی (دی‏ماه) و آخر رشد رویشی (اسفند‏ماه) و غلظت محلول آهن شامل هفت سطح، صفر(شاهد)، 500، 1000، 1500، 2000، 2500 و 3000 قسمت در میلیون بودند. نتایج نشان داد که زمانهای محلول‏پاشی برای میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل کل و نشت الکترولیت تفاوت معنی داری ایجاد نکردند. این فاکتور برای مقدار کاروتنویید معنی‏دار (p≤0.05) شد و اثر بسیار معنی‏داری بر سایر صفات گذاشت(p≤0.01). اثر غلظت محلول آهن و اثر متقابل زمان محلول‏پاشی در غلظت محلول برای تمامی صفات بررسی شده بجز نشت الکترولیت بسیار معنی‏دار شدند (p≤0.01). غلظت آهن و اثر متقابل دو فاکتور مورد بررسی بر نشت الکترولیت در سطح 5 درصد اثر گذاشتند (p≤0.05). بر اساس نتایج بدست آمده محلول پاشی با غلظت 2000 قسمت در میلیون موثرتر از سایر غلظت‎ها بود. این غلظت محلول پاشی برای صفات کلروفیل a ، کلروفیل کل و کاروتنویید در اواسط رشد رویشی و میزان قند محلول در آخر رشد رویشی به ترتیب موجب افزایش 4/45، 4/42، 6/63 و 5/63 درصد در مقایسه با شاهد گردید. محلول پاشی در اواسط رشد رویشی نسبت به سایر زمانهای مورد بررسی تاثیر بیشتری بر صفات مطالعه شده داشته است.