کاربرد شاخص های‎ DEI ‎و ‏‎ MEIدر ارزیابی تاثیر قطعه قطعه شدن رویشگاه های بلوط بر تنوع گونه ای و ‏ویژگی های شیمیایی خاک

برای معرفی و کاربرد شاخص هایDEI  (Distance of Edge Influence) برای تعیین فاصله اثر حاشیه ای  و MEI (Magnitude of Edge Influence) برای تعیین شدت اثر حاشیه ای جنگل بر گونه های علفی و ویژگی های شیمیایی خاک، سه قطعه جنگلی (زیر 10 هکتار)از جنگل های بلوط استان کرمانشاه با شرایط مشابه از نظر شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا انتخاب شد. در هر قطعه سه ترانسکت 150 متری با فاصله 200 متر در جهت شیب پیاده شد (اولین ترانسکت به صورت تصادفی پیاده شد). اندازه گیری پوشش علفی و ویژگی های شیمیایی خاک در فواصل 0، 25، 50، 100 و 150 متر انجام شد. نتایج نشان داد مقادیر شاخص MEI برای متغیرهای خاک (غیر از نیتروژن، کربن آلی و pH) مثبت بود. همچنین مقادیر این شاخص برای غنا گونه ای، تنوع شانون وینر و یکنواختی مثبت بود. مقادیر شاخص DEI برای متغیرهای خاک غیر از pH برابر با 25 متر و برای شاخص های تنوع برابر با 50 متر بود. تاثیر حاشیه بر غنا گونه ای، تنوع شانون وینر و یکنواختی معنی دار بود. متغیرهای خاک (غیر از فسفر) تفاوت معنی داری را در فواصل مختلف از حاشیه نشان ندادند. همچنین تغییرات غنا و مشخصات شیمیایی خاک در این جنگل ها در فاصله 50-0 متر دیده شد. به طور کلی در جنگل های تنک بلوط، فرآیند قطعه قطعه شدن و اثر حاشیه ای بر غنا و مشخصات شیمیایی خاک تاثیر می گذارد.