ارتباط بین دوام بتن غلتکی و پارامترهای فضای خالی به کمک توموگرافی رایانه ای با اشعه ایکس

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین پارامترهای دوام بتن غلتکی در شرایط ذوب و انجماد و خصوصیات فضای خالی به دست آمده از روش توموگرافی رایانه ای با اشعه ایکس می باشد. برای این منظور، هشت طرح نمونه با چهار نسبت آب به سیمان 0/35، 0/4 ، 0/45 و 0/5 و روش های تراکمی میزلرزنده و چکش لرزنده ساخته شد. خصوصیاتی مانند درصد فضای خالی، تغییرات جرم، سرعت پالس التراسونیک و مدول الاستیسته ی دینامیکی نسبی بررسی شد. علاوه بر این از روش سی تی اسکن و پردازش تصویر به منظور پیشبینی مقدار فضای خالی و مقایسه با روش آزمایشگاهی استفاده گردید. برای تشخیص فضای خالی از روش الگوریتم حدآستانه ی کلی مبتنی برحجم بهره گیری شد. همچنین از نتایج سی تی-اسکن به بررسی تعداد و اندازه ی فضای خالی و تاثیر این پارامتر ها بر دوام نمونه ها پرداخته شد. نتایج نشان دادند که با افزایش نسبت آب به سیمان درصد فضای خالی تا رسیدن به مقدار بهینه افزایش و بعد از آن کاهش می یابد. در تمامی نتایج در روش تراکمی چکش لرزنده مقاومت یخبندان - ذوب به مراتب بالاتر از میزلرزنده بود. به طوری که با کاهش نسبت آب به سیمان تفاوت بین نتایج شاخص های دوام در دو روش تراکمی بیشتر شد. نمونه های ساخته شده با نسبت آب به سیمان 0/35 در روش چکش لرزنده و نسبت های آب به سیمان0/35 و 0/4 در روش میزلرزنده بیشترین آسیب را متحمل شدند. زیادبودن حفرات مویینه در ساختار بتن غلتکی تاثیر منفی و وجود حفرات ریز تاثیر مثبت روی دوام یخبندان - ذوب دارد. در هر دو روش تراکمی مقدار آب به سیمان بهینه برابر با 0/45 بود. در این مقدار شاخص های دوام مناسب ترین مقدار را داشتند.