ارائه یک روش نوین جهت شناسایی خطاهای آغازین وقایع آبشاری با هدف تجزیه و تحلیل آسیب پذیری سیستم قدرت

وقایع آبشاری یکی از حالات مخرب در سیستم های قدرت می باشد که در ابتدا ممکن است با یک خطای کوچک و جزیی شروع شود و سپس با اثر زنجیره ای مانند دومینو گسترش یافته و منجر به خاموشی در مقیاس بزرگ شود. لذا جلوگیری از خروج های آبشاری امری ضروری می باشد، زیرا زندگی روزمره ما به شدت به شبکه برق رسانی پایدار و قابل اعتماد بستگی دارد. تاکنون روش های زیادی در مراجع مختلف برای شناسایی خطاهای آغازین وقایع آبشاری شامل خطوط و ترانسفورماتور های مستعد خرابی با هدف انجام اقدامات اصلاحی به منظور کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری ارایه شده است. در این مقاله ابتدا چندین روش شناخته شده با پتانسیل شناسایی خطا های آغازین که منجر به خطاهای آبشاری فاجعه آمیز می شود، بر روی یک شبکه استاندارد 39 باسه IEEE پیاده سازی می شود، سپس مزایا و کمبودهای روش ها با هم مقایسه می گردد و در ادامه یک روش جدید با دقت و سرعت تشخیص مناسب نسبت به سایر روش ها ارایه می شود. همچنین از روش یکایک شماری مبتنی بر تکنیک ارزیابی ریسک ویلیام فاین برای اعتبار سنجی نتایج روش های مختلف استفاده می شود. روش یکایک شماری یک روش دشوار و وقت گیر است، لذا جهت کاهش ابعاد روش مذکور به منظور صحت سنجی مناسب تر و سریع تر روش ها از تکنیک ارزیابی ریسک ویلیام فاین استفاده می شود. این تکنیک با محاسبه نمره ارزیابی ریسک ترکیبات پیشامدهای محتمل N-K(1<K≤3)، شناسایی و رتبه بندی خطرات آغازین بالقوه و موثر در ایجاد زنجیره خطاهای پی درپی در شبکه قدرت را انجام می دهد.