تاثیر محدودیت خوراکی بر وزن بدن و فراسنجه های خونی در میش های دنبه دار غیر آبستن

وجود دنبه در گوسفندان این امکان را به آن ها می دهد که در زمان فراوانی علوفه، انرژی مازاد را به صورت چربی در دنبه ذخیره نمایند و هنگام کاهش دسترسی به خوراک با فراخوانی آن، نیازهای متابولیکی را تامین نمایند.

این مطالعه به‎منظور تعیین نقش فیزیولوژیک ذخایر چربی در مواجهه با محدودیت خوراکی از طریق بررسی تغییرات فراسنجه های خونی در میش های غیرآبستن دنبه دار انجام شد.

تعداد 10 راس میش غیرآبستن با میانگین سن سه تا چهار سال و وزن 60/3±2/49 کیلوگرم انتخاب و به دو گروه شاهد و محدودیت خوراکی اختصاص یافتند. میش ها در جایگاه های انفرادی نگهداری و با جیره های ترازیده تغذیه شدند. میش های گروه محدودیت در هفته اول آزمایش دسترسی آزاد به خوراک داشتند، سپس سه هفته محدودیت 50، 65 و 80 درصد جیره گروه شاهد را تجربه نمودند و هفته آخر دسترسی آزاد به خوراک داشتند. خون گیری و وزن کشی در انتهای هر هفته انجام گرفت. مقادیر فراسنجه‎های خونی، با استفاده از کیت‎های تجاری سنجیده شد. ارزیابی آماری با استفاده از رویه Mixed نرم افزار SAS انجام شد.

نتایج نشان دادند که هفته های محدودیت خوراکی بر میانگین وزن زنده دام ها تاثیر معنی دار داشتند (01/0P<). گلوکز، NEFAو BHBA در گروه محدودیت نسبت به گروه شاهد تمایل به افزایش نشان دادند (07/0=P و05/0=P). مقدار کراتینین تحت تاثیر محدودیت قرار نگرفت ولی در هفته دوم آزمایش در گروه محدودیت تغییراتی داشت (01/0<P). تاثیر محدودیت خوراکی بر محتوای پلاسمایی اوره، تری گلیسرید، کلسترول HDL، VLDL و آنزیم های LDH، GOT و GPT معنی دار نبود. اعمال محدودیت 80 درصدی سبب کاهش معنی دار LDL در گروه محدودیت شد (05/0<P).

با توجه به عدم تاثیرپذیری بسیاری از فراسنجه‎های خونی چنین استنباط می‎شود که وجود دنبه در نژادهای بومی، خصوصا در شرایط عشایری که دام‎ها معمولا با محدودیت دسترسی به خوراک مواجه هستند، می تواند منبعی جهت تامین نیازهای متابولیکی و تولید شیر باشد.