سنگ شناسی سنگ های آتشفشانی منطقه کاریک، شرق معدن مس میدوک

پیرامون روستای کاریک در شرق معدن مس میدوک، سنگ های آتشفشانی (بازالت آندزیتی، آندزیت، داسیت و ریولیت) و سنگ های آذرآواری (آگلومرا و توف) ایوسن رخنمون دارند. این سنگ ها با تعدادی دایک با ترکیبب آندزیتی قطع شده اند. بافت های اصلی سنگ های آتشفشانی پورفیری و جریانی هستند. کانی های پلاژیوکلاز، فلدسپار قلیایی، کوارتز، کلینوپیروکسن، آمفیبول، بیوتیت و کانی های کدر در سنگ های مورد بررسی به صورت درشت بلور و بلورهای ریز وجود دارند. همچنین، فلدسپار (بیشتر پلاژیوکلاز) به صورت ریزبلورهای میله ای جهت یافته دیده می شود. گاهی در درشت بلورهای پلاژیوکلاز، بافت های غیرتعادلی چون بافت غربالی، تحلیل یافتگی و منطقه بندی مشاهده می گردند. کوارتزها لبه های تحلیل یافته دارند. آمفیبول ها و بیوتیت ها از لبه ها به اکسیدهای آهن و تیتانیم تبدیل شده اند. تشکیل این بافت ها را می توان به فرایندهایی چون آمیختگی ماگمایی، تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار ناشی از صعود سریع ماگما مربوط دانست. سنگ های آتشفشانی منطقه کاریک از سری ماگمایی آهکی قلیایی و بیشتر متاآلومین هستند. نمودارهای چندعنصری سنگ های مورد بررسی بهنجار شده نسبت به کندریت و گوشته اولیه دارای ناهنجاری منفی عناصر با شدت میدان بالا چون P، Nb،Ta  و Ti هستند که از ویژگی های ماگماهای وابسته به مناطق فرورانش است. ناهنجاری مثبت شدید Pb در سنگ های مورد بررسی ناشی از آلایش پوسته ای است. الگوی عناصر خاکی نادر بهنجار شده به کندریت سنگ های آذرین منطقه کاریک به نسبت هموار و دارای غنی شدگی عناصر خاکی نادر سبک (LREE) نسبت به عناصر خاکی نادر سنگین بوده که به احتمال بسیار به دلیل فراوانی LREE ها در خاستگاه و یا آلایش پوسته ای است. بر اساس شواهد سنگ شناسی و زمین شیمیایی، سنگ های آتشفشانی منطقه کاریک در یک محیط کمان فعال کرانه قاره ای و بر اثر فرورانش سنگ کره اقیانوسی نیوتتیس به زیر خرده قاره ایران مرکزی تشکیل شده اند.