الگوی هماهنگ سازی زنجیره تامین خدمات
موضوع هماهنگی به عنوان موضوع اساسی مدیریتی در زنجیره تامین شناسایی شده است. زنجیره تامین خدمات با توجه به ویژگیهای متفاوتی که دارد، و با توجه به این که محصولات در زنجیره های تامین خدمات از جنس خدمت، پیچیده و بیشتر مبتنی بر اطلاعات می باشند مدلهای هماهنگی در آن کاملا متفاوت با مدلهای هماهنگی در زنجیره تامین کالاهای فیزیکی میباشند. در این پژوهش هدف اصلی تحقیق تدوین الگوی هماهنگسازی زنجیره تامین خدمات است. روش پژوهش حاضر استفاده از روش تیوری برخواسته از داده ها می باشد و جامعه آن اعضای هییت علمی و مدیران ارشد صنایع می باشند، که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند قضاوتی انتخاب شدند. اهداف پژوهش با بکارگیری ابزارهای پژوهش کیفی تعیین و تبیین شدند. همچنین، با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی، مدل پارادایمی شکل گرفت که بر اساس آن ساختار مفهومی هماهنگ سازی زنجیره تامین خدمات طراحی و ارایه گردید. اعتبار سنجی پژوهش بر مبنای روش شناسی تیوری داده بنیاد از معیار های تطبیق، قابلیت فهم، قابلیت تعمیم و کنترل استفاده شده است. در نهایت عوامل زمینهای هماهنگی به دو دسته زیرساختها و تواناییها و قابلیتها تقسیم شدند. شرایط مداخلهگر دربرگیرنده عوامل رفتاری و ویژگیهای همکاری میشود. مکانیزم های هماهنگی در قالب سه مشخصه ی تسهیم، روابط پایدار و مکانیزمهای فنی و تکنولوژیکی قابل بررسی است. علل هماهنگی در قالب چهار مشخصه ی عدم اطمینان، نارضایتی مشتری، ریسک و سیستم غیریکپارچه مورد بررسی قرار می گیرند و همافزایی، سودآوری پایدار و بهبود برند به عنوان پیامدهای هماهنگی شناسایی شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.