مقایسه برخی مدل های ریاضی غیرخطی برای توصیف منحنی رشد گوساله های سیستانی

هدف از این پژوهش، برازش مدل های غیرخطی مختلف برای توصیف منحنی رشد و انتخاب مناسب ترین مدل توصیف کننده منحنی رشد برای گوساله های گاو سیستانی بود. از رکوردهای وزن بدن 241 گوساله (118 راس نر و 123 راس ماده) که توسط ایستگاه تحقیقات گاو سیستانی زهک بین سال های 1389 تا 1396 جمع آوری شده بود، استفاده شد. چهار مدل غیرخطی (گمپرتز، لجستیک، ریچاردز، و ویبول) بر روری رکوردهای وزن بدن برازش و مناسب ترین مدل توسط معیار-های برازش نیکویی (جذر میانگین مربعات خطا، معیار اطلاعات بیزی، معیار اطلاعات آکاییک و ضریب تعیین تصحیح شده) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس معیار-های برازش نکویی، مدل ریچاردز مناسب ترین تابع برای توصیف منحنی رشد در گوساله های نر و ماده بود. اثر جنس بر روی فراسنجه های منحنی ها در بسیاری از توابع معنی دار بود (0/05>P). مدل های لجستیک و ریچاردز به ترتیب بالاترین و پایین ترین مقدار فراسنجه مرتبط با وزن ابتدایی را داشتند. گوساله های نر در سن و وزن بالاتری نسبت به گوساله های ماده به نقطه عطف رسیدند. با توجه به نتایج حاصل برای مدیریت بهتر تغذیه ای و انتخاب برای رشد سریع با صحت بالا، می توان از مدل مناسب جهت بررسی الگوی رشد این نژاد استفاده نمود.