تاب آوری ساختمان های مهم شهر همدان در برابر سیلاب با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری لیزرل
در این تحقیق، برای دستیابی به مدل تاب آوری ساختمان های واجد اهمیت در برابر سیل، ابتدا دارایی های شهر با استفاده از معیارها و زیرمعیارهای سطح بندی شناسایی شده و در بستر GIS مکان نمایی شدند. سپس با کمک نرم افزار HecRAS جریان رودخانه ها، مدل سازی شد و بازه های فاقد ظرفیت گذردهی سیلاب تعیین و در بستر GIS مشخص شد و با انطباق هر دو لایه مراکز ثقل آسیب پذیر، مولفه های تاب آوری ساختمان احصا شد. با استفاده از مدل تحلیل عاملی ساختاری و نرم افزار مدل سازی لیزرل مشخص شد که مولفه های سازگاری - انعطاف، اتصال بازخورد ایمن شکست، وابستگی به اکوسیستم های محیطی، تنوع، یادگیری- حافظه- پیش بینی، عملکرد، سرعت پاسخگویی، افزونگی قطعه بندی، تدبیر، و استحکام، متغیرهای اثرگذار بر تاب آوری ساختمان در سیلاب هستند. پس از مدل یابی تاب آوری ساختمان ها، با استفاده از روش TOPSIS, AHP و تعیین ایده آل مثبت و راه حل ایده آل منفی، تاب آوری ساختمان ها نمره دهی شد و مشخص شد که بیشترین مقدار ایده آل مثبت مربوط به شاخص افزونگی تعادل با اثرهای بالقوه آبشاری است که مقدار آن برابر 257/0 است و کمترین مقدار ایده آل منفی هم مربوط به شاخص مقاومت در برابر سطحی از تنش است که مقدار آن برابر 02/0 است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.