مدیریت بیماری های گیاهی در کشاورزی ارگانیک

امروزه مشکلات بوم شناختی، زیست محیطی و جامعه شناختی مرتبط با کشاورزی مرسوم بسیار نگران کننده است. بر این اساس، کشاورزی ارگانیک باید به عنوان یک روش جایگزین مورد توجه قرار گیرد که با عدم وجود سموم شیمیایی و کودهای مصنوعی و با کمترین اتلاف عناصر غذایی و انرژی و همچنین کمترین اثرات منفی روی محیط زیست، غذای سالم را فراهم می کند. کشاورزی ارگانیک با این ایده که تمام فرآیندهای درون یک نظام زراعی به هم وابسته اند، اداره می شود و هدف آن دستیابی و حمایت از کارایی، تنوع، خودکفایی، خودتنظیمی و برگشت پذیری از طریق فرآیند های طبیعی با استفاده از امکانات بوم شناختی نظام کشاورزی است. مدیریت بیماری در کشاورزی ارگانیک بر اساس حفظ تنوع زیستی و سلامت خاک است. در این بررسی، ابتدا شرح مختصری از کشاورزی ارگانیک ارایه می شود. سپس روش هایی شرح داده می شوند که در کشاورزی ارگانیک برای مدیریت بیماری ها از آن ها استفاده می گردد؛ مانند بهداشت زراعی، اصلاحات آلی خاک، تناوب طولانی مدت، کاهش خاک ورزی، زمان مناسب کشت، انتخاب رقم مناسب و استفاده از گیاهان پوششی و کشت مخلوط. به طور کلی نتیجه گیری می شود که کشاورزی ارگانیک قابلیت افزایش بازیافت زیست توده و بهینه سازی در دسترس بودن مواد غذایی و ایجاد شرایط مناسب خاک برای رشد گیاه را دارد.