تحلیل حساسیت روش حذف انفرادی در استخراج سیل خیزی زیر حوضه ها به ارتفاع و الگوی زمانی بارش- مطالعه موردی حوضه آبریز زاهدان

یکی از موارد بسیار ضروری در برنامه ریزی های مربوط به مهار خسارات سیلاب ، شناسایی مناطق سیل خیز و تعیین پتانسیل سیل خیزی یک حوضه می باشد. به این ترتیب مشخص می شود که در یک حوضه، کدام یک از زیر حوضه ها در الویت اجرای سناریو های کاهش خطرات سیلاب هستند. اولویت بندی سیل خیزی عبارت است از تفکیک و طبقه بندی زیر حوضه های یک حوضه آبریز با توجه به مشارکت آنها در تولید دبی اوج سیلاب. به عبارت دیگر زیر حوضه ای که بیش ترین مشارکت را در تولید دبی اوج سیلاب حوضه دارد، در اولویت اول سیل خیزی قرار خواهد گرفت. در این مطالعه حساسیت روش حذف انفرادی با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS بر تداوم بارش، دوره بازگشت و الگوی زمانی آن به صورت موردی در حوضه آبریز لار زاهدان مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که نتایج روش مذکور به تداوم بارش، الگوی زمانی و دوره بازگشت آن با درجات مختلفی دارای حساسیت می باشد. با توجه به این که زمان تمرکز حوضه حدود12ساعت تخمین زده می شود، بارندگی با تداوم 6، 12، 18 و 24 ساعت با الگوهای مختلف توزیع زمانی و در دوره های بازگشت 5، 25، 50 و 100 سال مورد آزمون قرار گرفتند. بطور کلی می توان گفت در تداوم بارش کوچک تغییر در دوره بازگشت و همچنین تغییر در الگوی زمانی آن تاثیرکوچکی روی الگوی رتبه بندی زیرحوضه دارد اما با افزایش تداوم بارش خصوصا در تداومی حدود دو برابر زمان تمرکز با تغییر الگوی زمانی بارش و همچنین دوره بازگشت، تغییر در الگوی رتبه‎ بندی زیرحوضه ها مشهود است.