پراکنش و تحلیل تبارزایی ویروس برگ بادبزنی مو در باغات انگور استان خراسان رضوی بر اساس پروتئین پوششی

ویروس برگ باد بزنی مو (Grapevine fanleaf virus, GFLV) در تاکستان های مناطق مختلف دنیا شیوع دارد. علایم ایجاد شده توسط این ویروس اغلب در سه گروه برگ بادبزنی، موزاییک زرد و رگبرگ نواری تقسیم بندی شده اند که علت تفاوت در ایجاد علایم، به تنوع ژنتیکی جدایه ها نسبت داده شده است. شدت علایم ایجاد شده به جدایه ی ویروس، حساسیت رقم مو و شرایط محیطی بستگی دارد. در این تحقیق پراکنش و تحلیل تبارزایی ناحیه کدکننده پروتیین پوششی ویروس بررسی شد. نمونه ها از تاکستان های استان خراسان رضوی جمع آوری و ژن پروتیین پوششی از پنج جدایه تکثیر، همسانه سازی و تعیین ترادف گردید. به این منظور، تعداد 109 نمونه برگ دارای علایم از تاکستان ها جمع آوری و در آزمون الایزا با استفاده از آنتی بادی اختصاصی GFLV آلودگی به ویروس در 58 نمونه تایید شد. بیشترین میزان آلودگی در بین نمونه های جمع آوری شده از منطقه محمدیه واقع در شهرستان کاشمر بود. با استفاده از آغازگرهای اختصاصی قطعه ای بطول 1760 جفت باز مربوط به طول کامل ناحیه کد کننده پروتیین پوششی ویروس و قسمتی از انتهای'3 ژنوم تکثیر شد. پروتیین پوششی جدایه های انتخاب شده در سطح نوکلیوتیدی و آمینواسیدی به ترتیب 94-90 و 97-91 درصد با جدایه های سایر نقاط دنیا شباهت داشت. تحلیل تبارزایی بر اساس ناحیه کد کننده پروتیین پوششی، جدایه های ایرانی GFLV را در شاخه ای مجزا از جدایه های سایر نقاط دنیا قرار داد. همچنین جدایه های شمال شرق کشور در گروهی مجزا از جدایه های شمال غرب کشور قرار گرفتند، که نشان دهنده اثر جدایی جغرافیایی در تکامل GFLV است. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر بومی بودن GFLV در ایران و گسترش احتمالی آن از این منطقه به سایر نقاط جهان است.