نشانگرهای ریزماهواره ای و کاربرد آن در تجزیه و تحلیل تنوع ژنتیکی جمعیت های بالتوری سبز (Neuroptera:Chrysopidae) (Stephens, 1836) Chrysoperla carnea

مطالعات کمی روی تنوع و ساختار ژنتیکی دشمنان طبیعی آفت ها که به عنوان عوامل کنترل زیستی نیز شناخته می شوند، در کشور انجام شده است. این پژوهش با هدف مقایسه تنوع ژنتیکی جمعیت های بالتوری سبز Chrysoperla carnea انجام شد. جمعیت های مختلف از چهارده استان کشور شامل استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اصفهان، کرمان، کرمانشاه، لرستان، مازندران، گیلان، هرمزگان، تهران، کردستان، شیراز، زنجان و همدان جمع آوری شدند. این جمعیت ها با جمعیت های هلندی با استفاده از 10 نشانگر مولکولی ISSR مقایسه شدند. بیشترین درصد چند شکلی مربوط به جایگاه ژنی UBC-809 به میزان 88/88 درصد و کمترین آن متعلق به جایگاه ژنی UBC-886 به میزان 33/33 درصد بود. کمترین فاصله ژنتیکی جمعیت هلندی با جمعیت های مورد مطالعه، مربوط به جمعیت استان گیلان و بیشترین فاصله ژنتیکی با جمعیت استان کرمان بود. میانگین تعداد آلل، برای جمعیت هلندی، گیلان و کرمان به ترتیب معادل، 6/9، 6/6، 4/1 و میانگین تعداد آلل موثر، 1/48، 1/41 و 1/19 بدست آمد. مطالعه حاضر نشان داد که نشانگرهای ISSR در مطالعه تنوع ژنتیکی این حشره کارایی بالایی دارند.