تحلیل سیاست های برنامه مشارکت ملی ذیل توافق پاریس در صنعت برق ایران

فقدان الگویی جامع در صنعت برق جهت تحلیل کمی پیامدهای سیاست های اتخاذ شده در اسناد بالادستی این صنعت موجب شده امکان ارزیابی سیاست ها دشوار شود. در این مطالعه الگوی تعادل عمومی پویا با محوریت صنعت برق طراحی و با لحاظ برنامه مشارکت ملی (INDC) به عنوان سند بالادستی که در جهت اجرای توافق پاریس تصویب شده، کارآمدی سیاست هایی از قبیل سرمایه گذاری مستقیم خارجی و افزایش قیمت انرژی -به عنوان سیاست جایگزین- به منظور دستیابی به سطوح انتشار کربن پیش بینی شده در برنامه مورد سنجش واقع شده است. نتایج نشان داد اگر چه سرمایه گذاری مستقیم خارجی به میزان پیش بینی شده در برنامه و افزایش قیمت انرژی نمی تواند اهداف را محقق سازد اما اثرات مثبتی بر ارزش ستانده بخش صنعت و به طور خاص صنعت برق در پی دارد. در پایان توصیه می شود برای دستیابی به هدف کاهش انتشار و تقلیل اثرات بازگشتی ناشی از بهبود کارایی انرژی در بخش نیروگاهی، قیمت برق به صورت معناداری برای خانوار خصوصی افزایش داده شود.