مقایسه کارایی چند کنه کش گیاهی و شیمیایی در کنترل کنه حنایی گوجه فرنگی

کنه حنایی از سبزینه سطح زیرین برگ و ساقه گوجه‌فرنگی تغذیه و علایم خسارت آن باعث حنایی و خشک شدن برگ و نارس ماندن میوه می‌شود. برای کنترل این کنه از غلظت 1، 2 و 3 در هزار سموم گیاهی به‌ترتیب جی سی مایت، بایومایت و فرمولاسیون چریش ایرانی و 25% غلظت کمتر آن‌ها در مقایسه با تاثیر غلظت 5/0 در هزار کنه‌کش‌های بیفنازیت، سایفلومتوفن، اسپیرودایکلوفن، اسپیرومیسفن، 75/0 در هزار میل بمکتین، در طرح کاملا تصادفی گلخانه و بلوک‌های کامل تصادفی مزرعه با سه تکرار و از آب‌پاشی در تیمار شاهد استفاده شد. تلفات کنه از سم‌پاشی تیمارها با جمع‌آوری تصادفی 30 نمونه برگ در فواصل یک روز قبل و 3، 7 و 15 روز بعد و شمارش جمعیت زنده کنه درسطح زیرین برگ‌ها انجام و داده‌های گلخانه و مزرعه به‌ترتیب با فرمول آبوت و هندرسون–تیلتون به درصد تلفات تبدیل و تجزیه آماری شدند. تلفات کنه تا 15 روز بعد بیش از 70/94% در گلخانه و جزء نوبت 3 روز تفاوتی بین تیمارها (p>0.05) مشاهده نشد و در مزرعه بیش از 89% (p<0.05) متفاوت بود. بیشترین تلفات کنه برای غلظت کم جی سی مایت (39/92%) ، دو غلظت بایومایت (23/93 و 22/97%)، چریش (11/97 و 15/95%) و کمترین برای اسپیرودایکلوفن (98/80%) در مزرعه مشاهده شد. آفتکش‌های با منشاء گیاهی مورد مطالعه در این تحقیق، روی فعالیت دشمنان طبیعی بازدارنده نبود و در تناوب کاربرد با سایرآفتکش‌ها در کنترل کنه حنایی و تولید گوجه‌فرنگی سالم مزرعه و گلخانه می‌توان استفاده کرد.