مدل سازی و بهینه سازی در سیستم مدیریت پسماند جامد شهری با رویکرد کاهش انتشارات- مطالعه موردی: شهر تهران

تاثیر تنوع انواع پسماند تولید شده در سامانه، حمل و نقل و تیمار پسماند، تنوع آلایندگی ناشی از جمع آوری زباله و غیره مشکلات استانداردی هستند که جوامع از جمله ایران با آن سروکار دارند. شهر تهران به عنوان پایتخت ایران، روزانه بیش از 7000 تن پسماند تولید می کند و در صورت عدم مدیریت صحیح این حجم از پسماند، انتشاراتی بیش از حد مجاز به محیط زیست وارد می کند. مطالعه حاضر با هدف کمینه کردن انتشارات تولیدی ناشی از پسماند در شهر تهران انجام شد.

در این پژوهش، یک مدل ابرساختار برای مدیریت پسماند جامد ارایه شد که رویکرد آن، رسیدن به حداکثر انتشارات اجتناب شده می باشد. بهینه سازی با نرمال سازی خروجی مربوط به انتشارات و سپس دسته بندی و مرتب کردن داده ها انجام شد.

با بررسی 31250 سناریوی مختلف و بر اساس نتایج به دست آمده، بهترین سناریو از نظر بهینه سازی انتشارات، سناریو 21303 بود و حالتی است که مواد آلی، کاغذ و چوب وارد هضم بی هوازی و پلاستیک، شیشه و آهن وارد فرآیند بازیافت شوند. در این حالت میزان انتشارات اجتناب شده برابر 837027- کیلوگرم کربن دی اکسید معادل در هر روز است.

می توان هضم بی هوازی مواد آلی، کاغذ و چوب و بازیافت پلاستیک، شیشه و آهن را به عنوان یک الگوی پایدار برای سیستم فعلی مدیریت پسماند شهر تهران انتخاب کرد. در این حالت میزان اجتناب شده انتشارات نیز افزایش زیادی می یابد و می توان آن را به عنوان بهترین گزینه دوست دار محیط زیست در نظر گرفت.