زمینه های شکل گیری مطالعات اسلامی در اروپا با رویکرد نحوه همزیستی مسلمانان و مسیحیان در اندلس

آنچه ما امروز مطالعات اسلامی می نامیم، از شرق شناسی ناشی می شود که در قرن های اخیر به یک رشته مطالعات توسعه یافته علمی تبدیل شده است. شروع شرق شناسی را در غرب مسیحی از زمان تقسیم شورای کلیسای وین در سال 1312 م مبنی بر ایجاد کرسی زبان های عربی، یونانی، عبرانی، سریانی در دانشکده های پاریس، آکسفورد، بلونیا و سالامانکا می دانند. همچنین شرق شناسان را بیشتر متخصصین در کتاب مقدس، دانشجویان رشته های زبان سامی، اسلام شناسان یا چین شناسان می دانستند. با این حال نمی توان این مسئله را ندیده گرفت که برخی از پژوهشگران معتقدند نقطه آغاز شرق شناسی، به اوایل قرن 11 م بازمی گردد و عده دیگری آغاز شرق شناسی را با ترجمه قران برای اولین بار به زبان لاتین مرتبط می دانند. از سده بیستم میلادی، شرق شناسی وارد مرحله تازه ای شد که قسمتی از آن به طور مجزا مطالعات اسلامی نام گرفت. مطالعات اسلامی یک پل از شرق شناسی به مطالعات دینی است که محققان در آن تلاش دارند با تاکید بر دیدگاه های جدیدتر گفتگوی بیشتری در مطالعات دینی انجام دهند. در میان تحقیقات انجام شده، شکل گیری مطالعات اسلامی در اروپا با تاکید بر همزیستی مسلمانان و مسیحیان در اندلس، مسئله ای است که کمتر به آن پرداخته شده است. مسئله در این پژوهش این است که همزیستی مسلمانان و مسیحیان، چه زمینه هایی جهت شکل گیری مطالعات اسلامی ایجاد کرد؟ همچنین روند شکل گیری مطالعات اسلامی با توجه به زمینه های ایجادشده چه بود؟ در این پژوهش فرض بر این است که همزیستی مسیحیان و مسلمانان در اندلس، توانست زمینه های تبشیری، علمی و اقتصادی مطالعات اسلامی را ایجاد کند. این پژوهش به روش تحلیلی، توصیفی انجام گرفته و برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش، بیانگر آن است که پس از فتح اندلس روابط مسلمانان و مسیحیان طبیعی و غیر خصمانه بود. با ادامه روابط مسلمانان و مسیحیان در قرن های بعد، زبان عربی به عنوان زبان علم و فرهنگ انتخاب شد. با گسترش اسلام در اندلس، شکل گیری تمدن اسلامی، شکوفایی اقتصاد و غلبه فرهنگ و ادبیات مسلمانان، زمینه های تبشیری، اقتصادی و علمی مطالعات اسلامی فراهم شد. پس از آغاز جنبش بازپس گیری به وسیله مسیحیان و فتح شهرهای اسلامی، توجه آنان به علوم، فنون و فرهنگ مسلمانان، برانگیخته شد. برای دستیابی به گنجینه های علمی که در کتابخانه های اسلامی وجود داشت، ترجمه کتاب های عربی آغاز شد. شروع نهضت ترجمه در اندلس، مطالعات اسلامی را پایه ریزی کرد و انتقال آثار ترجمه شده به وسیله محققان و پژوهشگران که از سراسر اروپا به اندلس سرازیر شده بودند، مطالعات اسلامی را در اروپا گسترش داد.