مقایسه متغیرهای نیرو، فشار و ایمپالس کف پایی در مردان و زنان مبتلا به کف پای صاف هنگام راه رفتن

 هدف از این تحقیق مقایسه متغیرهای نیرو، فشار و ایمپالس کف پایی در مردان و زنان مبتلا به کف پای صاف هنگام راه رفتن است.

جامعه آماری این تحقیق را دانشجویان غیرورزشکار مبتلا به کف پای صاف و سالم تشکیل می دادند. 48 آزمودنی مرد و زن به صورت در دسترس به منزله نمونه های پژوهش انتخاب شدند. حداکثر فشار کف پایی، حداکثر نیروی کف پایی و ایمپالس واردشده بر کف پای آزمودنی ها هنگام راه رفتن با فرکانس نمونه برداری253 هرتز با دستگاه فوت اسکن اندازه گیری شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره یا مانووا در نرم افزار SPSS صورت گرفت (05/P≥0).

مردان با کف پای صاف در مقایسه با مردان سالم حداکثر فشار و نیروی کف پایی بیشتری در ناحیه میانی پا و حداکثر فشار کف پایی بیشتری در انگشت شست پا دارند. زنان با کف پای صاف در مقایسه با زنان سالم حداکثر فشار و نیروی کف پایی بیشتری در ناحیه انگشت شست پا، انگشتان دوم تا پنجم، متاتارسال دوم و میانی پا دارند. مردان کف پای صاف حداکثر فشار کف پایی بیشتری در متاتارسال چهارم در مقایسه با زنان کف پای صاف دارند. مردان کف پای صاف ایمپالس کف پایی متفاوتی در ناحیه انگشت شست پا، متاتارسال دوم و خارج پاشنه دارند. زنان کف پای صاف در مقایسه با زنان سالم دارای ایمپالس کف پایی بیشتری در انگشت شست پا، انگشتان دوم تا پنجم و میانی پا هستند. اختلاف معنا داری بین زنان و مردان مبتلا به کف پای صاف در ایمپالس کف پایی متاتارسال سوم و چهارم، میانی پا، داخل و خارج پاشنه وجود داشت. 

با توجه به نتایج این مطالعه در مقایسه متغیرهای فشار کف پا بین دو جنس با ساختارهای متفاوت پا این گونه به نظر می رسد که اثرات متفاوت جنسیتی و ساختار کف پا روی توزیع فشار کف پایی در تولید و طراحی کفش، کفی طبی و پاپوش های ورزشی اختصاصی بایستی مدنظر قرار گیرد.