مقایسه اثر زمان بندی هشت هفته برنامه تمرینی با دو الگوی متفاوت کششی تقویتی بر تغییرات وضعیت سندرم متقاطع تحتانی

 زمان بندی های گوناگون تمرینات کششی تقویتی می تواند تاثیرات متفاوتی بر وضعیت سندرم متقاطع تحتانی افراد داشته باشد. هدف از این پژوهش مقایسه اثر زمان بندی هشت هفته برنامه تمرینی با دو الگوی متفاوت کششی تقویتی بر تغییرات وضعیت سندرم متقاطع تحتانی بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، سیصد نفر از دانشجویان دختر 19 تا 25 سال دانشگاه گیلان با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی برای نمونه اولیه انتخاب شدند. این افراد برای تشخیص لوردوز کمری با روش آزمون نیویورک ارزیابی شدند. از میان این افراد، 120 نفر که هایپرلوردوزیس داشتند و با خط کش منعطف جهت اندازه گیری دقیق قوس کمری مجدد ارزیابی شدند. در پایان 45 نفر که زاویه انحنای بیش از 45 درجه داشتند، مبتلا به لوردوز کمری تشخیص داده شده و انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه پانزده نفری قرار گرفتند. گروه شماره یک اجرای تمرینات با فاصله زمانی، گروه شماره دو اجرای تمرینات به صورت هم زمان و گروه شماره سه گروه کنترل بود. برنامه تمرینی شامل هشت هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه شصت دقیقه تمرینات اصلاحی بود. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 صورت گرفت.

 تفاوت بین تمرینات با فاصله و گروه کنترل معنادار بود (0/30=P)، در حالی که بین تمرینات گروه هم زمان و گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/68=P).

بر اساس یافته های این تحقیق، انجام تمرینات کششی و تقویتی با فاصله زمانی نسبت به انجام هم زمان این تمرینات تاثیر بیشتری بر کاهش لوردوز کمری دارد.