تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد حرکتی و تعادل در زنان سی تا پنجاه ساله شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران

 هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد حرکتی و تعادل کارکنان زن سی تا پنجاه ساله مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران بود.

برای انجام تحقیق از بین کارکنان زن بیمارستان امام خمینی (ره) تهران تعداد 34 نفر انتخاب شدند. عملکرد حرکتی با استفاده از آزمون های میدانی معتبر عملکردی حرکتی (FMS). Functional Movement Screen ارزیابی شد. همچنین تعادل، توان، چابکی، سرعت و انعطاف پذیری آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از آزمون Y، پرش سارجنت، آزمون T، دوی بیست متر و نشستن و خم شدن به جلو سنجیده شد. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش [تمرینات ثبات مرکزی] و گروه کنترل [بدون تمرین] تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت دوازده هفته و هفته ای سه جلسه برنامه تمرینی ثبات مرکزی را اجرا کردند. پس از اتمام این دوره، دوباره آزمودنی های هر دو گروه ارزیابی شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی جهت بررسی تفاوت درون گروهی و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد.

نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، دوازده هفته تمرینات ثبات مرکزی موجب بهبود عملکرد حرکتی، تعادل پویا و سایر فاکتورهای آمادگی حرکتی در گروه آزمایش به صورت معنادار شده است.

تمرینات ثبات دهنده کارایی سیستم عصبی عضلانی را بهبود می بخشد که موجب حرکت مطلوب مفاصل کمر، لگن و ران در طول زنجیره حرکتی عملکردی، تعادل عضلانی مناسب، تقویت ثبات پروگزیمال و قدرت عملکردی می شود و درنهایت، احتمال وقوع آسیب را کاهش می دهد.