اثر شش هفته تمرینات پرش فرود پیش رونده بر دقت پرش شوت و زاویه والگوس پویای زانو در مردان بسکتبالیست با نقص والگوس زانو

 والگوس پویای زانو هنگام کاهش شتاب و فرود در فعالیت های ورزشی عامل بسیاری از آسیب های حاد و مزمن زانو است و می تواند بر مهارت های ویژه ورزشکار تاثیرگذار باشد؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرینات پرش فرود پیش رونده بر دقت پرش شوت بسکتبال و زاویه والگوس زانو در بسکتبالیست های دارای والگوس پویای زانو بود.

این پژوهش نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان بسکتبالیست با نقص والگوس پویای زانوی استان مازندران در دامنه سنی شانزده تا بیست سال تشکیل دادند. 24 نفر به صورت هدف دار از بین بازیکنان بسکتبال دارای والگوس پویای زانو، به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی ها از نظر دقت پرش شوت بسکتبال با آزمون دقت پرش شوت بودینگتون و برای زاویه والگوس پویای زانو با استفاده از روش ارزیابی دوبعدی و نرم افزار کینوا ارزیابی شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش علاوه بر تمرینات مرسوم خود، برنامه تمرینی پرش فرود را به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند، اما گروه کنترل صرفا به تمرینات معمول خود پرداختند. به منظور مقایسه دو گروه آزمایش و کنترل در صورت نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کوواریانس با عامل پیش آزمون به عنوان کووریت استفاده شده است.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات پرش فرود اثر معناداری بر بهبود مهارت دقت پرش شوت بسکتبال (0/001=P) و زاویه والگوس پویای زانو (0/001=P) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون دارد. 

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اجرای شش هفته تمرینات، منجر به بهبود مهارت دقت پرش شوت بسکتبال و زاویه والگوس پویای زانو شده است؛ بنابراین می توان تمرینات پرش فرود پیش رونده را جهت بهبود مهارت پرش شوت و راستای زانو در بسکتبالیست های دارای والگوس پویای زانو توصیه کرد.