اثربخشی سویه های باسیلوس تولید کننده اکسین بر صفات رویشی و بیان نسبی ژن ARF15در دو ژنوتیپ نخود در شرایط تنش شوری

شوری خاک به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات کشاورزی، علاوه بر اثر منفی بر تولید محصولات، منجر به عدم تعادل هورمونی گیاه و کاهش رشد می شود. ریزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) شامل طیفی از سویه های باکتری از گروه های مختلف است که در ریشه گیاهان و ریزوسفر زندگی می کنند و با ایجاد تغییرات پیچیده در رشد و نمو گیاهان، می توانند مقاومت به تنش را افزایش دهند. PGPR با تغییر در سوخت و ساز گیاه، سیگنالینگ و هومیوستازی هورمون همراه است. در این پژوهش اثر دو سویه باسیلوس تولید کننده اکسین بر صفات رویشی و بیان نسبی ژنARF15  در دو ژنوتیپ نخود (Cicer arietinum) (MCC77 وMCC68) تحت تنش شوری 50 و 100 میلی مولار کلرید سدیم در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد شاخه های فرعی ژنوتیپ MCC68 در تلقیح سویه ها با غلظت 5/1،0 در شرایط 50 میلی مولار کلرید سدیم افزایش معنی دار نشان داد. در تلقیح Bacillus cereus ، (FZB42) Bacillus amyloliquefaciens با غلظت 5/0، 1 بر وزن تر ریشه MCC77 افزایش معنی دار مشاهده شد. FZB42 در غلظت 1 موجب افزایش معنی دار 20/28 درصد ارتفاع گیاهان MCC77 در سطح 100 میلی مولار کلرید سدیم شد. همچنین، بیان نسبی ژن ARF15 ژنوتیپ  MCC68در تیمار تلقیح شده با Bacillus sp.  در غلظت 5/0 و 50 میلی مولار کلرید سدیم، افزایش 9 برابری نشان داد. هر دو سویه FZB42 و B. cereus بر صفات رویشی ژنوتیپ های نخود MCC68 و MCC77 تاثیر گذاشتند که بیانگر نقش PGPR در افزایش تامین متابولیت های آنزیمی و غیرآنزیمی و بیان ژن های گیاه در پاسخ به تنش های غیرزنده است.