بررسی فرایند نفوذ داروی فلورواوراسیل کمپلکس شده در نانولوله های کربنی خالص و عامل دار از مدل غشایی POPE با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی

یکی از پرکاربردترین ساختارهای مورد بحث در فناوری نانو که به عرصه علوم زیستی وارد شده است، نانو لوله های کربنی هستند که به دلیل اندازه کوچک، توانایی ویژه آنها در عبور از غشای سلول، می توانند به عنوان حامل دارو به منظور شناسایی و نابودی سلول های سرطانی به کار گرفته شوند. در این پژوهش، برای دستیابی به زیست سازگاری بهتر، افزودن برخی از عامل های شیمیایی به نانو لوله کربنی با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی مورد مطالعه قرار گرفت که در نتیجه آن، باعث بهبود عملکرد دارورسانی هدفمند به واسطه اصلاح سطح شد. همچنین، برای بررسی تاثیر گروه های عاملی، ابتدا نانوساختار بدون گروه عاملی همراه با داروی ضد سرطان فلورواوراسیل بررسی شد. از آنالیز های استفاده شده برای بررسی برهمکنش دارو-نانو لوله کربنی با غشای دولایه لیپیدی POPE در محیط آبی، می توان به میانگین مربعات جا به جا یی و... اشاره کرد که در این بین، آنالیز تابع توزیع شعاعی به منظور مقایسه غلظت آب در اطراف نانولوله کربنی و آنالیز فاصله مرکز جرم برای بررسی پایداری دارو درون نانولوله کربنی گرفته شد و سپس ضرایب نفوذ نانولوله کربنی-غشا با عامل های شیمیایی متفاوت از طریق میانگین مربعات جابجایی مقایسه شد. از نتایج، مشخص شد که اتصال تترا- اتیلن گلیکول، باعث بیشتر شدن غلظت آب در اطراف نانولوله و همچنین، پایداری داروی بارگذاری شده می شود. این در حالی است که وجود تترا- اتیلن گلیکول، منجر به کاهش مقدار ضریب نفوذ نانوحامل شد.