اثر کودهای شیمیایی و زیستی بر شاخص های برگی، کارایی جذب و مصرف نیتروژن، فسفر، گوگرد و عملکرد گیاه کاملینا (.Camelina sativa L)

این پژوهش باهدف بررسی اثر کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر، گوگرد و کود زیستی بر برخی شاخص های رشدی گیاه کاملینا در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری حل کننده فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وagglomerans Pantoea Strain 5P) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و عامل دوم کود شیمیایی شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد (به ترتیب50 ،200  و 100کیلوگرم در هکتار) به تنهایی در حد بهینه و تیمار کودهای شیمیایی با 30 درصد کمتر از حد بهینه بودند. نتایج نشان داد که مصرف کودهای زیستی تنها بر صفات کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. تیمار کود شیمیایی بر تمامی صفات معنی دار بود و برهمکنش تیمار کود زیستی همراه با کود شیمیایی بر صفات عملکرد دانه، کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با  تیمارکود شیمیایی نیتروژن+ فسفر+ گوگرد نسبت به شاهد، باعث افزایش 85/ 86 درصدی عملکرد دانه، بهبود کارایی زراعی فسفر، گوگرد و نیتروژن به ترتیب 48/19، 62/12 و90/14 کیلوگرم بر کیلوگرم و کارایی جذب آن عناصر به ترتیب 02/42، 01/30 و 97/36 درصد شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی همراه با کود زیستی نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش60/13 درصدی شاخص سطح برگ، افزایش 78/23 درصدی نسبت وزن برگ و سطح ویژه برگ شد. تیمار نیتروژن + فسفر نسبت به شاهد بر صفت سرعت رشد گیاه، 64/53 درصد افزایش نشان داد. نتایج نشان داد تلفیق تیمارهای کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن، فسفر و گوگرد با کودهای زیستی منجر به افزایش عملکرد گیاه کاملینا خواهد شد.