مولفه های هویت ملی ایرانی در دیوان ابوالقاسم لاهوتی

ارزیابی اندیشه ‎های اقوام و نخبگان ایرانی درباره هویت ملی‎شان امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است تا راه همگرایی و اتحاد ملی ایرانیان هموارتر شود. مسئله این مقاله تامل درباره آراء و ایده‎ های ابوالقاسم لاهوتی درباره هویت ملی ایرانی است. پژوهش حاضر، به‎ منظور بررسی مولفه‎ های هویت ملی ایرانی در دیوان اشعار لاهوتی صورت گرفته است و نویسنده، با استفاده از روش تحلیل‎ محتوا، به بررسی و ارزیابی یک‎سری متغیرهای ازپیش تعیین ‎شده در دیوان اشعار لاهوتی پرداخته است. بدین معنی که برای بررسی مولفه‎ های چهارگانه هویت ملی ایرانی شامل ارزش های ملی و باستانی، ارزش های فرهنگی دوره پس از اسلام، ارزش های دینی، ارزش های مدرن و غربی، سنجه‎ های مشخصی درنظر گرفته ‎شده و نویسنده به شمارش و احتساب نمادهای مربوط به آن متغیر‎ها در محتوای اثر نام برده پرداخته است. نتایج این پژوهش بیانگر این است که لاهوتی به‎ عنوان شاعر و مبارزی وطن‎ پرست، همواره به ارزش های ملی و فرهنگی هویت ایرانی وفادار بوده و تلاش برای نگارش آثاری به سبک شاهنامه همچون ایران‎نامه توسط ایشان و ترجمه شاهنامه فردوسی به زبان روسی توسط لاهوتی و همسرش تاییدی است بر تعهد شاعر نسبت به وطنش و حفظ و گسترش ارزش های ایرانی در جهان. به‎عبارت دیگر، لاهوتی، به‎ رغم تحولات فکری و ایدیولوژیکی که در دوران تبعید و دوری از ایران، تجربه کرده، اما ایران‎گرایی و عشق به میهن و آرزوی دیدار وطن، جزء لاینفک اندیشه‎ های شاعر بوده است. ضرورت و اهمیت موضوع، بیان سهمی است که نخبگان ملی‎ گرای کرمانشاهی درتاریخ معاصر در وحدت و همگرایی بین اقوام ایرانی داشته‎اند.