تحلیل عملکرد برخی از شاخص‏ های خدمات شهری و عوامل اجتماعی- فرهنگی بر جامعه معلولین با استفاده از روش بسط فازی چانگ (مطالعه موردی: شهر بندر ماهشهر)

معلولیت یکی از وجوه زندگی بشری است که در طول تاریخ و در همه جوامع به انواع گوناگون وجود داشته است. ناتوانان جسمی بخشی از افراد جامعه ‏اند که همچون سایرین نیازمند توجه و دسترسی به و استفاده از امکانات و خدمات عمومی‏ اند. به‏رغم شرایط سخت زندگی آن‏ها، هنوز در بسیاری از کشورها از جمله ‏ایران در اولویت برنامه‏ریزی قرار ندارند. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از پژوهش حاضر بررسی عملکرد برخی از شاخص‏های خدمات شهری و عوامل اجتماعی- فرهنگی تاثیرگذار در جامعه معلولان در شهر بندر ماهشهر است. روش تحقیق در این پژوهش، از نظر هدف کاربردی و براساس روش توصیفی و تحلیلی است. بر همین اساس، برای به ‏دست‏ آوردن داده‏ها از طریق پرسش‏نامه استفاده شد و با محاسبه فرمول کوکران بین 260 نفر از معلولان منطقه به روش نمونه ‏گیری تصادفی ساده توزیع شد. پس از جمع ‏آوری پرسش‏نامه‏ ها، تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله آزمون T تک‏نمونه ‏ای انجام و برای رتبه ‏بندی شاخص‏ها از مدل Fuzzy Chang استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‏دهد، ماتریس اوزان نهایی یازده شاخص محاسبه‏ شده بر اساس مدل فازی چانگ، به‏ ترتیب وضعیت رفتار کارکنان ادارات با 419/0، وضعیت جداول و معابر خیابان‏ها با 366/0، و وضعیت پیاده ‏روها با 254/0 دارای عدم رضایت بالا بوده؛ در حالی که میزان عدم رضایت معلولان از مولفه ‏های وضعیت شغلی با صفر، وضعیت امکانات ورزشی با 01/0، و وضعیت پارکینگ با 11/0 از شدت کمتری برخوردار بوده است.