بررسی چگونگی سیاست‏گذاری ‏ها در فضای شهری (مورد مطالعه: شهر تهران)

بررسی فضای شهر و چگونگی سیاست‏گذاری‏ ها در فضای شهری یکی از موضوعات مورد بحث و بررسی در جغرافیای سیاسی است. در صورتی که، بدون توجه به چارچوب فضایی و قلمرو جغرافیایی شهر، سیاست‏گذاری ‏ها انجام گیرد، عدم تطابق بین سیاست ‏ها و فضای شهر مشکلاتی پدید می‏ آورد که جبران آن‏ها خسارت‏ های بسیار زیادی ایجاد می ‏کند. بنابراین، یکی از حوزه ‏هایی که امروزه جغرافی ‏دانان سیاسی را موظف ساخته تا به آن بپردازند موضوع چگونگی سیاست‏گذاری و مدیریت فضای سیاسی شهر با زیر بنای جغرافیایی است. در تهران، به‏ عنوان پایتخت سیاسی ایران، برای سازمان‏دهی سیاسی فضای شهر باید از آرای جغرافی‏دانان، به‏ ویژه جغرافی‏دانان سیاسی، برای بهکرد عملکردها استفاده کرد. هر نوع پروژه و طرح در راستای توسعه و مدیریت سیاسی فضای شهر تهران بدون همکاری و همیاری جغرافیا امکان‏پذیر نیست. چون که همه پروژه ‏ها و طرح‏ ها در قالب و ظرف مکانی و فضایی از حالت بالقوه به حالت بالفعل درمی ‏آیند و تجربه نشان می‏ دهد هر طرحی که بدون حضور و نظرخواهی جغرافیا تدوین و اجرا شده است با مشکلاتی عدیده به ‏ویژه مشکلات زمین‏ ساختی و اقلیم‏ شناسی و عدم کارایی مکانی مواجه شده است. مقاله بنیادی حاضر، با روش توصیفی- تحلیلی، درصدد بیان این مسئله است که برای سامان‏دهی و توسعه شهر تهران باید سیاست‏گذاری ‏ها در راستای شرایط و امکانات جغرافیایی به ‏ویژه پتانسیل‏ هایی فضایی انجام گیرد. در این زمینه، بر دولت محلی به‏ عنوان نماد جغرافیایی و ایجاد امنیت به‏ عنوان عنصری سیاسی در فضای شهر تهران تاکید شده است.