بررسی عملکرد جاذب زئولیتی اصلاح شده با نانوذرات مس جهت سولفور زدایی از سوخت هیدروکربنی

سولفور یکی از عناصر موجود در سوخت های فسیلی است که در هنگام احتراق در موتور خودرو به سولفور دی اکسید، که یکی از مهم ترین آلاینده های هواست، تبدیل می شود. در پژوهش حاضر ظرفیت جذب یک ترکیب سولفور دار ارگانیک از یک مدل سوخت گازوییل محتوی ppm 300 تیوفن، روی زیولیت x13 اصلاح شده با 3% وزنی فلزات مس ارزیابی شد. همچنین تاثیر سه پارامتر زمان تماس (15، 30، 60، و min 120)، مقدار جاذب (5/0، 1، 5/2 وg  5/3) و دما (25، 40، 50 و °C 60) در یک سیستم ناپیوسته بررسی شد. به منظور فعال سازی کاتیون های سطح جاذب، زیولیت x13 با آب دیونیزه و نمک M 1/0 مس نیترات شسته و پس از آن نانوذرات مس بر روی آن بارگزاری شد. بیش ترین ظرفیت جذب در مدت زمان min 60، با مقدار g 5/2 جاذب و در دمای محیط صورت گرفت و بر اساس آن مقدار تیوفن برای جاذب اصلاح شده با نانوذرات مس از 300 به ppm 138 رسید. نتایج جذب نشان داد که افزایش بیش از g 5/2 جاذب در راندمان جذب تغییر محسوسی ایجاد نخواهد کرد. علاوه بر این، مطالعات FT-IR،  SEM و N2 physisorption نشان داد که جاذب ساختار منظم خود را پس از بارگذاری نانوذرات حفظ خواهد کرد. درنهایت زیولیت اصلاح شده عملکرد بهتری جهت سولفورزدایی از مدل سوخت گازوییل از خود نشان داد.