بررسی تاثیر کودهای زیستی ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 بر مقدار و ترکیبات اسانس آویشن دنایی Thymus daenensis Celak.در مرحله گلدهی کامل

آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در بهار سال 1397 در گلخانه تحقیقاتی واقع در شهر ارومیه انجام گرفت. ابتدا نمونه خاک مورد استفاده تجزیه گردید و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آن اندازه گیری شد. نشاءهای تولید شده پس از تلقیح با کود های زیستی ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 به گلدان انتقال داده شدند. سرشاخه گلدار گیاهان در مرحله گلدهی کامل برداشت گردید و پس از خشک کردن در سایه توسط دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب اسانس گیری شدند و اجزای اسانس با استفاده از دستگاه های GC و GC-MS آنالیز و شناسایی شدند. شناسایی ترکیات تشکیل دهنده اسانس، به کمک طیف جرمی، شاخص بازداری آن ها و مقایسه با شاخص های بازداری گزارش شده در منابع معتبر صورت گرفت. بازدهی اسانس نمونه های شاهد و تیمار کودهای ازتو بارور-2 و فسفاته بارور-2 به ترتیب 2، 5/2 و 5 درصد به دست آمد. به طور کلی، 29 ترکیب اسانس این گیاه شناسایی گردید که گستره 22/97 و 98/94 درصد را شامل می شدند و ترکیبات اصلی اسانس شامل تیمول (29/65 ، 65/72 و 99/48 درصد)، کاریوفیلن (27/4، 29/4 و 29/11 درصد)، اکالیپتول (59/4 ، 16/3 و 51/8 درصد) و بورنیول (66/3 ، 83/3 و 64/4 درصد) به ترتیب مربوط به نمونه شاهد و تیمار های کودی ازتوبارور-2 و فسفاته بارور-2 بود. با توجه به نتایج این تحقیق، کاربرد کود فسفاته بارور-2 باعث افزایش معنی دار میزان اسانس و ترکیبات اصلی آن در گیاه آویشن دنایی شد. درحالی که افزایش کمی و کیفی اسانس تحت تیمار کودی ازتوبارور-2 نسبت به شاهد معنی دار نبود.