بازخوانی نظریه مراقبت از منظر نظریه عدالت رالز

این مقاله پس از توصیف ماهیت اخلاق مراقبت و تحلیل کارایی ممتازش در مقایسه با نظریه های پیشین در حوزه اخلاق، بحث انتقادی خود را درباره دشواری های پیش روی این نوع از اخلاق مطرح می کند. نتیجه حاصل از این بحث و ملاحظه انتقادی این است که اخلاق مراقبت ابتدایا بر اساس دیدگاه موقعیت محور و در برابر نظریه های مبتنی بر عدالت طرح ریزی شده است، بدین معنا که در نظریه مراقبت نوعی خصوصی سازی اخلاق در مقایسه با عدالت عمومی وجود دارد. البته نقطه بحث انگیز اخلاق مراقبت در توسعه بی رویه حوزه رفتار (از اخلاق مداری شخصی، ارفاقی، و شفقت محور) به حوزه عدالت اجتماعی، مبادلاتی و محاسبه محور است. بنابراین، با بهره گیری از تلاش های رالز در نظریه عدالت، و نیز امتداد آن در لیبرالیسم سیاسی، به نظر می رسد می توان نظریه مراقبت را متمم نظریه های عدالت محور، متاخر از این نظریات و در واقع برای تفکیک و تمایز حداکثری میان حقوق و اخلاق دانست.