ترش شدگی مخزن: مروری بر سازوکارها و روش های جلوگیری به همراه ارائه روش نوین غربال گری

باکتری های احیاءکننده سولفات (باس) از دهه 1920 میلادی در مخازن نفتی شناسایی شدند. باس ها با احیاء سولفات به سولفید موجب تولید گاز سمی و قابل اشتعال هیدروژن سولفید می شوند که از عوامل اصلی ایجاد خوردگی در تجهیزات زیرزمینی و سطح الارضی و بروز خسارت های مالی و جانی در صنعت نفت است. با افزایش تعداد پروژه های ازدیاد برداشت مبتنی بر تزریق آب در مخازن نفتی که با بروز ترش شدگی همراه می شد، سازوکار میکروبی تشکیل هیدروژن سولفید به عنوان سازوکار غالب مورد بررسی قرار گرفت. پیش بینی صحیح و کارآمد از طرفی و اتخاذ روش هایی برای مقابله با این پدیده و اثرات سوء این پدیده از سوی دیگر اهمیت بالایی دارد. امروزه با استفاده از ابزارهای مدرن علوم ژنتیک و بیولوژی، فرآیند تشکیل میکروبی هیدروژن سولفید به خوبی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است و در دهه اخیر، پیشرفت علم و فن آوری راه را برای ارزیابی دقیق امکان بروز این پدیده و همچنین ابداع، بررسی و پیشبرد روش های نوین جهت تقلیل و حتی جلوگیری از ایجاد ترش شدگی در مخازن نفتی هموارتر ساخته است. در این مقاله ابتدا به بررسی سازوکار ها و پارامترهای اثرگذار در بروز و گسترش پدیده ترش شدگی پرداخته شده است. در ادامه، روشی نوین جهت بررسی پتانسیل ترش شدگی مخازن و غربال گری آن ها ارایه گردیده است. سپس، تعدادی از روش های مرسوم مقابله با این پدیده در مقیاس میدانی به صورت مختصر شرح داده شده اند. در نهایت پیشرفته ترین و به روزترین راه های ارایه شده در زمینه کنترل و کاهش ترش شدگی مخازن مورد بررسی قرار گرفته است.