اثربخشی درمان تحولی دیداری با رویکرد پردازش اطلاعات شناختی در درمان نارساخوانی شناختی

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی درمان تحولی- دیداری با رویکرد پردازش اطلاعات شناختی بر بهبود کودکان اختلال ویژه نارساخوانی شناختی است. روش مطالعه، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. برای انتخاب جامعه آماری، 140 دانش آموزهفت تا نه ساله مبتلا به اختلال یادگیری ویژه ای درنظر کرفته شدند که به مرکز یگانه شهرستان ساوجبلاغ استان البرز در سال تحصیلی1398-1397 مراجعه کرده بودند. سپس به روش نمونه گیری دردسترس، 60 نفر مبتلا به نارساخوانی انتخاب شدند که از بین ایندانش آموزان، فقط 20 نفر دارای سبک یادگیری دیداری بودند که به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.ابزارهای به کاررفته در این پژوهش شامل آزمون هوشی وکسلر کودکان، پرسشنامه سبک یادگیری واک، فرم تاریخچه موردی و آزموناختلال خواندن محقق ساخته بود. دانش آموزان در این پژوهش براساس جنسیت، سن، پایه تحصیلی و هوش بهر به دو گروه همگن تقسیم شدند. جلسات درمانی طی دو ماه (پانزده جلسه 90 دقیقه ای) و با استفاده از مدل ایشینر، اطلاعات پردازش شناختی، کتل- هورن- کارولو سبک یادگیری دیداری برای گروه آزمایش اجرا شد؛ درحالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. در پایان جلسات درمانی و همچنینهشت هفته پس از مداخله، مجددا دانش آموزان هردو گروه ارزیابی شدند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد اثر زمان وبراساس نتایج، این روش درمانی در درمان نارساخوانی شناختی به عنوان یک روش درمانی . P<0/ گروه طی مطالعه معنادار است  05موثر پیشنهاد می شود.