مقایسه اثربخشی بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش بر بهبود انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش بر بهبود انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه های نابرابر و پیگیری یک ماهه است. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص مراجعه کننده به کلینیک های پندار و آتیه در شهر تهران، در سال تحصیلی 1397-1398 هستند که از بین آن ها 58 دانش آموز (32 پسر و 26 دختر) مبتلا به اختلال یادگیری خاص به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و 14 نفر در گروه آزمایشی اول، 15 نفر در گروه آزمایشی دوم، 16 نفر در گروه آزمایشی سوم و 13 نفر در گروه گواه به صورت تصادفی قرار گرفتند. برای اندازه گیری عملکرد انعطاف پذیری شناختی، از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین (WCST) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس، با اندازه گیری مکرر، در نرم افزار SPSS 24 تحلیل شد. یافته ها نشان داد بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و تلفیق آن با یکپارچگی حسی به طور معنادار انعطاف پذیری شناختی را در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بهبود می بخشد (01/0>P). یکپارچگی حسی نیز به طور معنادار انعطاف پذیری شناختی را در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص افزایش می دهد (05/0>P)، اما بین این سه روش در بهبود انعطاف پذیری شناختی تفاوتی وجود ندارد. از این رو می توان از بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش در بهبود انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص استفاده کرد.