سیاستگذاری برنامه های توسعه در ایران پس از انقلاب و وابستگی شغلی در نظام بانکداری

موضوع این مقاله بررسی سیاستگذاری برنامه های توسعه در ایران پس از انقلاب و وابستگی شغلی در نظام بانکداری است. بدون شک از جمله ارکان مهم و اساسی اقتصاد ایران طی این چهار دهه، نظام بانکداری بوده که نقش تعیین کننده ای در سراسر نظام اقتصادی کشور برجای نهاده است. بر این اساس،  داشتن یک نظام بانکداری سالم از مهم ترین  دغدغه های نظام جمهوری اسلامی ایران تلقی می‎شود. برنامه های توسعه به عنوان سیاستگذاری کلان در پی تحقق و پیاده سازی سیاست های نظام بانکداری هستند. سوال اصلی تحقیق این است که، در سیاستگذاری برنامه های توسعه پس از انقلاب، نظام بانکداری از چه جایگاهی برخودار است و اینکه وابستگی شغلی در نظام بانکداری چگونه قابل تبیین است؟ فرضیه اصلی مقاله این است که هر کدام از برنامه های توسعه اقتصادی با رویکرد متفاوتی، به طور مستقیم و غیرمستقیم در جهت پیاده سازی سیاست های بانکی گام برداشتند. هر چند توجه به وابستگی شغلی در سازمان یک عنصر کلیدی در عملکرد هر سازمانی است، اما در برنامه های توسعه اقتصادی پس از انقلاب به طور صریح به این موضوع اشاره نشده است.