همبستگی بین سطح هموگلوبین گلیکوزیله و افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ یک

دیابت تیپ 1، یک بیماری مزمن با عوارض متعدد در درازمدت می باشد که می تواند یک عامل بروز افسردگی باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح HbA1C با افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ یک مراجعه کننده به بیمارستان امیرکلا انجام شد.

در این مطالعه مقطعی، تمام کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ یک مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان امیرکلا بابل در فاصله زمانی 1397 و 1398 وارد مطالعه شدند. این کودکان 18-7 سال داشته و حداقل یک سال و نیم از شروع دیابت آن ها گذشته بود. سطح HbA1c با میانگین سه عدد HbA1c (بررسی به فاصله هر 6 ماه) ارزیابی شد. افسردگی با پرسشنامه افسردگی کودکان ماریاکواس سنجش شد.

از 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع یک، بر اساس HbA1c متناسب با سن، 22، 74 و 4 درصد به ترتیب کنترل مطلوب، ضعیف و شدید بیماری داشتند. بعد از تعدیل متغیرهای مداخله گر، ریسک افسردگی در افراد با کنترل نامطلوب 1/75 برابر بالاتر از کنترل مطلوب بود، ولی از نظر آماری معنی دار نبود. ریسک ابتلا به افسردگی در کودکان با سابقه بیش تر از 6 سال بیماری،3/74 مرتبه بالاتر از کودکان زیر 6 سال سابقه بوده است (0/005=P).

پیشنهاد می شود کنترل بهتری بر روی دیابت و سطح HbA1C انجام شود تا احتمال بروز افسردگی در این بیماران کم تر شود.