ضمان قهری پزشک در برابر بیمار

ضمان قهری پزشک بر اساس اصول مسیولیت مدنی و قوانین مدون و رویه قضایی مبتنی بر نظریه تقصیر است. اصولا تعهد پزشک تعهد به وسیله است.در موارد خاص تعهد به نتیجه برای پزشک متصور است. اخذ برایت از بیمار پزشک را از مسیولیت و جبران خسارت معاف نمی‌کند و تنها بار اثبات تقصیر را بر عهده بیمار می‌گذارد. در یک تقسیم‌ بندی معالجات پزشکی به دو دسته معالجات ضروری و معالجات غیرضروری تقسیم می‌شود. در معالجات ضروری که برای حفظ سلامت و افزایش کیفیت زندگی و تندرستی بیمار لازم است تعهد پزشک تعهد به وسیله بوده و عدم حصول نتیجه موجب ضمان پزشک نیست. اما در معالجات غیرضروری مانند جراحی‌های زیبایی تعهد پزشک تعهد به نتیجه بوده و در صورت عدم حصول نتیجه مطلوب پزشک مسیول است.در این مقاله سعی بر آن است که با استفاده از تحقیقات کتابخانه ای وبهره مندی ازقوانین مدون وروش تجزیه و تحلیل داده ها از نوع تفسیری تحلیلی مسیولیت پزشک در معالجات ضروری و غیرضروری، تقصیر زیان دیده، اضطرار در انجام معالجات پزشکی، مسیولیت ناشی از تجویز دارو، مسیولیت کارورز پزشکی  و مسیولیت پرستار ناشی از دستورپزشک مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.