بررسی اثر عصاره مالت جو بر عملکرد، پاسخ های ایمنی و تغییرات هیستولوژیک ژژنوم مرغ-های تخمگذار

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف عصاره مالت جو (BME) بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، پاسخ سیستم ایمنی و هیستولوژی روده مرغ های تخمگذار از سن 29 تا 46 هفتگی انجام گردید. بدین منظور، تعداد 432 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین 36W در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 6 تکرار و 24 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، 2/0 و 4/0 درصد BME بود. تولید تخم مرغ به صورت روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی و کیفیت تخم مرغ در دو سن 38 و 44 هفتگی اندازه گیری شد. هم چنین تیتر آنتی بادی علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC)، ویروس نیوکاسل و آنفولانزا اندازه گیری شد. در انتهای دوره آزمایش تغییرات هیستومورفولوژیک ژژنوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد تولید، وزن و توده تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. ضخامت، استحکام پوسته و صفات داخلی تخم مرغ (واحد هاو و ارتفاع زرده) در تیمارهای دریافت کننده BME نسبت به تیمار شاهد بهبود یافت. تولید آنتی بادی کل و IgG علیه SRBC در تیمارهای دریافت کننده 2/0 و 4/0 درصد BME افزایش یافت. تولید آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل و آنفولانزا تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. هم چنین نتایج نشان داد که افزودن BME در جیره سبب افزایش طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت شد؛ هرچند بر عرض پرز و عمق کریپت اثر معنی داری نداشت. به طور کلی افزودن BME به جیره می تواند سبب تداوم بهتر درصد تولید بعد از پیک و بهبود شاخص های کیفی تخم مرغ، افزایش تیتر آنتی بادی علیه SRBC و افزایش طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت در روده کوچک مرغ های تخمگذار شود.